BLOGARCHIEF







vrijdag 30 november 2012

De Reis naar Zundert. 22 november 2012.

Na een korte periode van verzorging en herstel was het vandaag dan zover. De onlangs afgeleverde uilen bij het vogelasiel gingen vandaag op transport naar Zundert. Nadat Rinse van der Vliet de vogels had geringd, werden de 4 uilen zorgvuldig in kratten gestopt  voor het vervoer. In het Vogelrevalidatiecentrum Zundert heeft men de middelen om vogels voor een langere periode te laten herstellen, waarna ze in de vrije natuur kunnen worden teruggezet.  Vogels waarvan is vastgesteld dat ze niet meer op eigen benen kunnen staan, worden hier voor de rest van hun leven verzorgd. Het is zeker de moeite waard de website te bezoeken: www.vrczundert.nl
Als vrijwilligster in het asiel, was ik gevraagd mee te reizen naar Zundert, om de overdracht van nabij mee te maken. 

Hieronder een aantal foto’s om een indruk te geven van deze dag.

Ransuil (Asio otus) / Long-eared Owl. Als eerste is deze Ransuil aan de beurt om geringd te worden.
De Ransuil kijkt toe hoe Rinse de ring bevestigt.  
Hopelijk wordt deze vogel ooit weer, wie weet waar, teruggemeld.
Zulke niet alledaagse moment moeten natuurlijk even worden vastgelegd.
Deze Ransuil lijkt te berusten in z'n lot om voortaan als geringde vogel door het leven te moeten gaan.
Gegevens als b.v. leeftijd kunnen aan de hand van de vleugelstructuur vrij nauwkeurig worden vastgesteld.
Ook de structuur van de bovenvleugel levert veel informatie op. 
Vervolgens is deze Velduil (Asio flammeus) / Short-eared Owl, aan de beurt.  
De ring is geplaatst.
Voor een ringer altijd weer een mooi moment.
Ruud van der Waard assisteert bij het vaststellen van de gegevens.
In tegenstelling tot de korte oorpluimen zijn de vleugels van de Velduil lang en smal.
Ruud en Rinse schieten foto's.
 
Klaar voor vertrek !
 
Julia, vrijwilligster in het asiel, probeert de Amerikaanse Oehoe op z'n gemak te stellen, voor de reis naar Zundert.
Amerikaanse Oehoe (Bubo virginianus) / Great horned Owl. De vogel werd sterk vermagerd bij het asiel afgegeven.
Deze grootste uil van Amerika heeft net als 'onze' oehoe - die nog groter wordt dan de Amerikaanse - grote oorpluimen. Zijn ogen hebben echter een gele iris (in plaats van oranje tot donkergeel).
Binnen Amerika heeft hij een zeer grote verspreiding: van Alaska tot de zuidpunt van Zuid-Amerika, van bossen tot woestijnen en hooggebergte.
Zoals de meeste uilen jaagt de Amerikaanse oehoe 's nachts. Zijn gehoor en gezicht zijn uitstekend, zijn klauwen scherp en sterk. Hij jaagt vooral op kleine zoogdieren, maar ook op insecten, amfibieën en vogels, waaronder zelfs andere uilensoorten. (bron: www.natuurinformatie)

Ruud van der Waard bezig met de voorbereidingen voor transport.
Na een reis van 2 uur arriveren de vogels in het Vogelrevalidatiecentrum. Ze hebben de reis goed doorstaan. Medewerksers ontfermen zich over de uilen.
Hier zijn de uilen zijn in vertrouwde handen.
De Amerikaanse Oehoe is moet nog even wennen aan zijn nieuwe leefomgeving. Hier zal hij de rest van zijn leven de dagen slijten. Terugkeer naar de vrije natuur zit er voor hem helaas niet in.

Deze Europese Oehoe (Bubo bubo)  / Eagle Owl, verblijft al vele jaren in het Revalidatiecentrum.
Wie weet worden ze maatjes?

En dan is het tijd de andere uilen in hun verblijf los te laten. Hopelijk herstellen ze snel, waarna ze weer terug kunnen naar de plaats waar ze thuishoren.  

In de kantine krijgen we koffie aangeboden. We praten nog even na over het werk in asiels.

In de tuinen bevinden zich talloze kasten met uitgebreide informatie over de betreffende soorten. Opstelling van een Huismussenkast.
Kast voor de Winterkoning.
Kast voor een Grauwe Vliegenvanger.
Ook deze Amerikaanse Zeearend (Haliaeetus leucocephalus) / American Bald Eagle, behoort al lange tijd tot de vaste bewoners van het Revalidatiecentrum. De vogel is het symbool van de Verenigde Staten.  

Geen medewerkers aanwezig ? Dan kunnen de dieren op deze handige manier worden afgegeven.

In een van de tuinen trof ik het beeld van St. Franciscus aan, beschermheilige van de dieren.

2 opmerkingen:

  1. Dank je wel voor dit leuke en leerzame kijkje in de keuken, Muriel!
    Liefs,
    Caroline

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ingrid en Boudewijn15 december 2012 om 01:58

    Lijkt mij een mooie ervaring Muriel.
    Hopelijk komen we de Ransuil in het wild nog een keer tegen en krijgen de andere vogels een goedverzorgde oude dag.
    groetjes,
    Ingrid en Boudewijn

    BeantwoordenVerwijderen