Ongeveer 4 weken geleden streek ze neer in onze tuin. Aanvankelijk dachten we dat ze op bedeltocht was naar oud brood. Dus boden we haar dagelijks wat sneetjes aan, totdat we vonden dat de tijd was gekomen om zelf iets te ondernemen. Bij toeval ontdekten we dat ze in een rommelhoekje van onze tuin op de eieren zat. Op 20 juni, bij thuiskomst van mijn werk, zat ze op het terras met 8 pullen. Op advies van het Vogelasiel De Wulp moesten we de achterdeur van de tuin openzetten, zodat de moeder haar weg naar een sloot kon vinden. En dat lukte. Binnen een half uur had ze de geopende deur in de gaten en liep ze in rap tempo, zonder maar één keer te aarzelen, naar de sloot op zo'n 100 meter van onze tuin.
Bij de sloot aangekomen verschool ze zich met haar jongen in het hoge gras.
Vanaf dat moment heb ik haar die dag niet meer gezien.
Even de boel verkennen en dan richting de achteruitgang.
Ja, hier kunnen wij niet onderdoor.
Moeder heeft in de gaten dat ze via de achterdeur de tuin kan verlaten.
En daar gaan ze. Even kijken, was het nou linksaf of rechtsaf ?
Het is wel even wennen op die kale straatstenen.
Nog 75 meter en dan zijn we er.
Nog 25 meter ....
En dit is wat ze achterliet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten